Een Europese ‘wolk’? Eigen gegevens blijven hier, is de trend.
Landen proberen steeds meer greep te krijgen op het ‘eigen’ gegevensverkeer. Dan hebben we het niet alleen over erkende dictaturen als China en Noord-Korea of landen die naar die status dingen als Rusland, maar ook rechtsstatelijke en democratisch geachte laden als Oostenrijk en Frankrijk. Het wereldwijde web wordt steeds minder wereldwijd. Lees verder
Volgens een rapport van de Ierse burgerrechten-organisatie ICCL strooien we bij onze veelvuldige bezoeken aan het wereldwijde web met onze persoonsgegevens zoals de plaats waar we ons bevinden. Dat zou maar liefst gemiddeld zo’n 370 keer per dag gebeuren; een geweldige aanslag op onze privésfeer. Die gegevens worden gebruikt om ons met reclame te bestoken, maar zijn ook voor andere doeleinden te gebruiken. Lees verder
De Europese unie bereidt een verordening digitale diensten voor. Die zou, onder meer, de sociale media dwingen harder op te treden tegen wat wordt gezien als misinformatie. Het lijkt er op dat de EU daarmee op de verkeerde weg gaat, want wie bepaalt wat nepnieuws of misinformatie is? Is dit een stap in de richting van censuur? Lees verder
Politieageneten in China zijn uitgerust met ‘slimme’ brillen met gezichtsherkenning. Gaat de EU ook die kant op? (afb: New Scientist)
Het lijkt er op de de EU op weg is naar de bewakingsstaat waar burgers voortdurend in de gaten worden gehouden. Veiligheidsdiensten en politie krijgen steeds meer bevoegdheden, zo stelt het Amerikaanse (web)blad Wired. Het gebruik van gezichtsherkenningstechnologie dreigt. Lees verder
EU-commissaris Thierry Breton (afb: WikiMedia Commons)
De Europese verordening (de EU heeft het over ‘wet’) digitale diensten die gister zo goed als aangenomen is door het Europese parlement zou volgen de New York Times de grootste schok in het digitale communicatielandschap kunnen veroorzaken sedert het aannemen van de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) in 2018. Lees verder
Europol, de Europese samenwerking-sorganisatie op politiegebied, blijkt op een iets te geestdriftig manier persoonsgegevens te hebben verzameld die doet denken aan de kwalijke praktijken van de Amerikaanse inlichtingendienst NSA. Die zullen zij moeten vernietigen op last van de Europese privacywaakhond. Lees verder
Patrick Breyer (afb: EP)
Het Europese parlement (EP) heeft erin toegestemd dat bedrijven als Google, Facebook en Microsoft onze berichten mogen doorspitten op afbeeldingen van, bijvoorbeeld, kindermishandeling. Dat is bedoeld om misbruik van kinderen via internet te voorkomen. Dat lijkt een goede zaak, maar de Piratenpartij heeft het over de doodsteek voor het ‘briefgeheim’. Lees verder
Patrick Breyer:…onbegrijpelijk… (afb: patrick-breyer.de)
Patrick Breyer is namens de Duitse Piratenpartij lid van het Europese Parlement. Hij las een artikel op The Intercept waarin gesteld werd dat bij de grenscontrole van de EU gebruik wordt gemaakt van een soort leugendetector die gebaseerd zou zijn op kunstmatige intelligentie: iBorderCtrl (iborderctrl.eu is niet bereikbaar). Hij wilde daar meer over weten, maar kreeg nul op het rekest met een beroep op handelsgeheimen. Breyer wil nu zijn gelijk bij het Europese Gerechtshof halen. Het blijkt dat de EU allerlei onderzoek financiert op het gebied van opsporing en veiligheid, die, op zijn zachtst gezegd nogal privacygevoelig zijn. De komende zeven jaar is daar nog eens 1,3 miljard euro voor uitgetrokken. Wie beslist dat en wie houdt de vinger aan de pols?
Lees verder
Volgens het Duitse farmabedrijf BioNTech en zijn Amerikaanse partner Pfizer zouden er gegevens van het door deze bedrijven ontwikkelde coronavaccin ‘onwettelijk zijn ingezien’ tijdens een webaanval op de servers van het Europese MedicijnAgentschap (EMA).
Lees verder
In de aanloop naar de Amerikaanse presidentsverkiezing is het bal bij de sociale media. Maar niet alleen dan. Steeds vaker horen we verhalen over Chinezen en Russen die verkiezingen elders willen beïnvloeden en de sociale netwerken gaan vervolgens aan het wieden om nepnieuws en leugens uit te bannen. Het irritante daarbij is dat die bedrijven zelf bepalen wat leugens zijn en wat nepnieuws is.
Dat lijkt me een kwalijke ontwikkeling en begint naar willekeur en censuur te ruiken. Al eerder heb ik in dit blog gewezen op de idiote ideeën die hierover bij de Nederlandse overheid en bij de de EU leven. Die willen het nepnieuws uitbannen, maar de overheid is natuurlijk wel de laatste die mag uitmaken wat nepnieuws en wat echt nieuws is.
Dat de Facebooks en de Instagrams, Twitters of wat dan ook hun straatje proberen schoon te vegen (zal ze nooit lukken) zou je hun goed recht kunnen noemen, maar het vervelende is dat die media nogal grote maatschappelijke invloed hebben. Het wordt tijd dat we eens gaan bedenken wat we daaraan kunnen doen; niet om ze te breidelen, maar om te voorkomen dat ze willekeurige censuur gaan toepassen. De sociale media zou je als de nieuwe journalistiek kunnen zien. Hoe ging dat bij de journalistiek, en dan heb ik het vooral over kranten, ook weer in zijn werk? Er is werk te doen om te voorkomen dat we China, Rusland of, als dat zo door gaat met Trump, Amerika worden, dat internet zijn vrijheid kwijt raakt…
arno s.