Categorie archieven: Gegegevensopslag

Google hoeft niet te vergeten

Geplaatst op door
Beantwoorden

Het hoofdkwartier van Google
Google moet zich, uiteraard, houden aan  de privacywetten die in Europa gelden, maar kan niet worden gedwongen om gegevens die op legale wijze op andere webstekken zijn gepubliceerd uit zijn zoekresultaten te verwijderen. Dat stelde de advocaat-generaal Niilo Jääskinen van het Europese Hof van Justitie dinsdag. Volgens Jääskinen is Google niet verantwoordelijk voor de persoonsgegevens die op die stekken worden bewaard. De zaak was in Spanje aangespannen door Google, die door de Spaanse toezichthouder AEPD werd verplicht informatie over een gedwongen huisveiling wegens belastingschulden van een Spaanse man in 1998 uit zijn zoekresultaten te wissen met een beroep op het ‘recht om te vergeten’. De krant waarin die informatie was verschenen, La Vanguardia uit Barcelona, weigerde die gegevens te verwijderen omdat die in opdracht van de overheid waren gepubliceerd. De naam van de man is niet bekend gemaakt. De Spaanse rechtbank Audiencia Nacional had het Europese Hof om advies gevraagd.
“Een internetzoekmachine kan, met betrekking tot persoonsgegevens op bronpagina’s die op de servers van derden zijn ondergebracht, juridisch noch feitelijk voldoen aan de verplichtingen die de (privacy-)richtlijn aan een ‘voor de verwerking verantwoordelijke’ oplegt.” zei de advocaat-generaal. Blokkeren kan alleen als de tekst illegaal of strafbaar is. De handelswijze van de Spaanse waakhond riekt naar censuur, vindt hij. Een advies van een advocaat-generaal is niet juridisch bindend, maar meestal wordt dat overgenomen door het Europese Hof. Google is uiteraard blij met de uitspraak van Jääskinen.
De Spaanse privacywaakhond Agencia Española de Protección de Datos is erg actief op dit terrein, aldus de New York Times. In de afgelopen vijf jaar heeft de organisatie Google 180 keer gevraagd informatie te verwijderen. Die verzoeken werden gedaan namens Spaanse burgers. Het ging om het verwijderen van koppelingen naar veroordelingen, administratieve sancties, voogdijschappen of arrestaties die niet hadden geleid tot tenlasteleggingen en dergelijke. De Spaanse wet is op het gebied van het “recht om te vergeten” ruimhartig, stelt de Amerikaanse krant.

Bron: Volkskrant, Webwereld, New York Times

Google geeft kijkje in spionagekeuken

Geplaatst op door
Beantwoorden

Ongetwijfeld bestaat het al langer, maar ik moest er via Le Monde achter komen dat Google hier en daar nog wat heeft overgehouden ui zijn (haar?) ideële verleden. Ik heb het over het transparantierapport dat het bedrijf uitgeeft. Ik heb heet nog niet goed bestudeerd, maar in de gauwigheid kan ik PRISM er nog niet uithalen. Een kijkje in de spionagekeuken. Nu nog een lijstje met webinbraken.

Bron : Le Monde

Feldman hoeft toch niet te ontsleutelen

Geplaatst op door
Beantwoorden

De Amerikaanse computerdeskundige Jeffrey Feldman die van het bezit van kinderporno beschuldigd wordt, hoeft toch de harde schijf van zijn computer niet te ontsleutelen. Dat heeft een federale districtsrechter besloten. Eerder werd Feldman, op straffe van inhechtenisneming, bevolen zijn harde schijven te ontsleutelen. Vanwege de complexiteit van de zaak heeft een andere rechter dan die het bevel gaf de zaak nog eens bekeken. De advocaat van Feldman,  Robin Shellow, zei dat ze hemel en aarde zou bewegen om het vijfde amendement uit de grondwet overeind te houden. Dat amendement stelt dat een verdachte niet hoeft mee te werken aan zijn eigen veroordeling.

Bron: Wired

Google levert ‘rouwzorg’

Geplaatst op door
Beantwoorden

Over je graf heen regeren (foto Wired) Is er leven na de dood? Wel degelijk. Ook na je dood zal er op het wereldwijde web nog van alles van je te vinden zijn en misschien had je wel een profiel bij Facebook of LinkedIn. Google, de zorgzame Google, die daar veel geld mee verdient, denkt aan alles. De webreus heeft een nieuw dienst in het leven geroepen Inactive Account Manager om onze dode accounts netjes op te ruimen, uiteraard als ze iets met Google te maken hebben. Had de overledene foto’s op Picasa, filmpjes op YouTube of documenten op Google Docs, de profielhouder mag die, na zijn/haar dood uiteraard, laten overbrengen naar een ‘erfgenaam’. In Europa zijn er plannen dergelijke persoonlijke bestanden na iemands dood te vernietigen of te anonimiseren. De dienst van Google zou een alternatief kunnen zijn.
Google is niet de eerste die zich met je digitale leven na je dood bemoeit. Het webblad Wired gaat een rijtje digitale rouwzorgers langs. Bcelebrated belooft je geliefden na je dood door jou opgeslagen persoonlijke berichten te sturen. Dead Man’s Switch, macabere naam, doet iets soortgelijks. En Apple, het zal eens niet, heeft zijn eigen mobiele rouwdienst, waarmee je de muziek en de foto’s van de grote momenten in je leven aan je geliefden kan (laten) sturen na je dood. Gelukkig wordt er ook in Nederland nagedacht wat er gedaan moet worden met de digitale geurvlaggen die we op het wereldwijde web hebben gezet. De kraaien zijn tegenwoordig overal…

Bronnen: Le Monde, Wire

CBP maant AH en Whatsapp, NS en RET moeten dokken

Geplaatst op door
Beantwoorden

CBP-voorzitter Jacob Kohnstamm CBP-voorzitter Jacob Kohnstamm


Vervoersmaatschappijen NS en de Rotterdamse Elektrische Tram (RET) zijn het vorig jaar stevig aan hun taas getrokken vanwege overtreding van de wet bescherming persoonsgegevens, zo blijkt uit het onlangs verschenen jaarverslag van het College Bescherming Persoonsgegevens (CBP). De RET moest € 120 000 en NS € 125 000 betalen omdat ze de reisgegevens van hun klanten langer dan 24 maanden bewaarden. Beide bedrijven zouden de illegale gegevens hebben gewist en de boete hebben betaald. Het Amsterdamse vervoersbedrijf GVB heeft bezwaar aangetekend tegen de dwangsom. Die rechtzaak loopt nog.
Het vorig jaar heeft het CBP in 58 gevallen onderzoek gedaan naar overtreding van de wet bescherming persoonsgegevens en in 15 gevallen was het raak. Albert Heijn ging volgens het CBP te ver door in “Mijn bonus” gepersonifieerde aanbiedingen te doen op basis van het aankoopgedrag van de klant. Daar had AH toestemming van de klant voor moeten vragen. De winkelketen lijkt zijn leven gebeterd te hebben en is vooralsnog gestopt met de actie. Ook bleek dat AH anonieme bonuskaarten op naam bracht, nadat een houder van de anonieme kaart een webaankoop bij het bedrijf had gedaan en zijn anonieme kaart had gebruikt. Ook dat achtte het College niet in de haak en AH heeft nu op het web gezet wanneer anoniem niet meer anoniem is.
Ook de populaire mobiele dienst Whatsapp moest er aan geloven. Via het progje verstuurde berichten zijn niet versleuteld en kunnen, zonder dat de verzender of ontvanger dat merkt, door derden worden gelezen. Ernstiger is dat Whatsapp eist toegang te hebben tot het hele telefoonboek van de gebruikers (dus ook die van niet-whatsappers). Die kunnen niet kiezen. Alleen in iOS 6 van de iPhone van Apple is de gebruiker de baas. De versleuteling is inmiddels een feit, maar hoe en of Whatsapp de telefoonroof gaat beteugelen moet nog worden afgewacht. Het CBP en zijn Canadese collega-instituut, die samen het onderzoek hebben uitgevoerd, houden de vinger aan de pols.
Het jaarverslag maakt duidelijk hoe wijdverbreid het probleem van de bescherming van de privesfeer ligt. Dat geldt voor politiediensten zoals de centrale inlichtingeneenheden (cie) waar gegevens van ‘cliënten’ van de politie (te lang) worden bewaard, voor de gezondheidszorg, maar ook voor particuliere bedrijven en de belastingdienst, die onbekommerd inkomensgegevens verstrekt om het scheefwonen tegen te gaan. Uit het jaarverslag rijst het beeld op dat er veel verzameld, gekoppeld en ingezien wordt.
Het CBP zal het lopende jaar speciale aandacht besteden aan de transparantie van gegevensverwerkingen, toestemming van burgers, doelbinding en beveiliging. Daarnaast richt het College zich op profilering, bescherming van medische gegevens, gegevensverwerking binnen de arbeidsrelatie en bescherming van persoonsgegevens van kinderen, zo meldt de webstek.
We blijven het CBP met grote aandacht volgen.
Bron: Jaarverslag CBP

De bril van Google

Geplaatst op door
Beantwoorden

Er gaat een rilling door het drukbezochte restaurant, vol met, vooral, jonge, modieus geklede mensen. Er komt iemand met een raar soort bril op zijn haakneus binnen. Of bril, eigenlijk is het een soort loos montuur. Zelf ziet hij er ook een beetje als een sukkel uit met kleren die volslagen uit de mode zijn en hij loopt als een zonderling steeds in zichzelf te mompelen.
Het is echter niet zo maar een bril en de drager is minder een sukkel dan ie lijkt. Het is dé Bril (met een hoofdletter). Al jaren heeft Google de technomafferiken (en dat zijn toch de meeste jonge mensen) euforisch gemaakt met die Bril. Weg met het gestuntel met onhandige debieltjes, die om onbegrijpelijke redenen slim werden genoemd. Dit is een apparaat waar ik altijd alles bij de hand heb, niet geprojecteerd op een lullig schermpje van een paar centimeter, maar in mijn blikveld. Ik hoef me nooit meer af te vragen wie daar nu weer voor me staat of wat ik nu weer gemist heb. Elke bericht kan onmiddellijk getoond worden. Ik kan het hele wereldwijde web in één keer in mijn eigen analoge blikveld krijgen.
De rilling van de bezoekers van dat restaurant kan ook een andere oorzaak hebben. Met de Bril kun je ook ongemerkt filmpjes opnemen. Gecombineerd met beeldherkenning en het koppenbestand van Google via, bijvoorbeeld, Picasa, weet de brildrager razendsnel wie er in het restaurant zit. Misschien ook waar die werkt en woont en wat zijn, heel ouderwets, mobiele nummer is. Mag iedereen dat weten? We hebben toch niks te verbergen? Dat is een grap. Veel mensen realiseren niet hoe veel ze te verbergen hebben.
Mark Hurst, oprichter van privacywaakhond Creative Good, heeft daar eens zijn gedachten over laten gaan. In nrc.next stond een bewerkte weergave van die overpeinzingen. De Bril
De belangrijkste ervaringsvraag met de Bril is niet hoe het is om die op te hebben, vindt Hurst, maar hoe het is om bij iemand in de buurt te zijn die de Bril op heeft. Wat is die aan het doen? Met wie deelt hij/zij die gegevens? Spooky, zou Dame Edna zeggen. Wat Glass zo uniek maakt, zegt Hurst, is dat het een Google-project is. Google heeft het vermogen om de Bril te combineren met zijn andere technologieën, met zijn wolk, met de id-databank van Google Plus. Mark Zuckerberg van Facebook (ook Google) heeft al aangekondigd apps voor de Bril te maken. Gecombineerd met een spraak-naar-tekst-programma zou je van een, via Google Plus geïdentificeerd, persoon een doorzoekbaar tekstbestand kunnen aanleggen. Ieder met een Bril kan dat doen. Dat zou je nog als ondersteuning van het eigen geheugen kunnen zien, maar zeer waarschijnlijk zal een deel hiervan in de wolk van Google terecht komen. Tel uit je winst.

Andere wereld
De wereld met de Bril zal een andere wereld zijn, stelt Hurst. Je zult niet weten of je wordt gefilmd of niet en zelfs als je het wel weet, kun je het niet tegenhouden. Nu al kan het wereldwijde web met zijn olifantengeheugen je een hoop last bezorgen bij sollicitaties, maar dat is nog niets vergeleken bij wat ons, volgens Hurst, te wachten staat. “Als iemand wil weten of je ooit iets beledigends of bedreigends hebt gezegd, dan is één enkele zoekopdracht binnen Googles wolk voldoende om onmiddellijk alle documentatie tevoorschijn te toveren over ieder woord dat je ooit hebt uitgesproken binnen gehoorsafstand van een Bril (vooropgesteld, natuurlijk, dat die gegevens op het web gegooid zijn). Daar zouden we eens over moeten nadenken, vindt hij, maar we hijgen we bijna blind achter alle nieuwe snufjes aan. Bij die bril blijft het niet…
De Amerikaanse staat West-Virginia is van plan de Bril in de ban te doen. Dat heeft niet zo veel met de aantasting van de privesfeer van mensen te maken, maar met de veiligheid. Eerder werden de debieltjes in de ban gedaan om die reden.
Filmpje van Google
Bron: Bits of Freedom

CIA ís Grote Broer

Geplaatst op door
Beantwoorden

De Amerikaanse inlichtingendienst CIA wordt steeds inhaliger. De technische baas van die club, Gus Hunt, meldde onlangs op een congres in New York dat zijn organisatie alles wat er elektronisch wordt rondgebabbeld wil verzamelen en dat zal moeten volhouden. Een stuk informatie krijgt alleen betekenis in relatie met een ander stuk, zei Hunt volgens de Huffington Post. “Omdat je geen punten kunt verbinden die je niet hebt moet je wel alles verzamelen en dat blijven doen.” De opmerking van Hunt, zo gaat de Huffinton Post verder, komt twee dagen nadat de CIA een contract van $ 600 miljoen heeft getekend met Amazon met betrekking tot wolktoepassingen. Het verhaal van Hunt refereerde aan dat type toepassingen. De webkrant concludeert hieruit dat de CIA bezig is met het opslaan en analyseren van grote hoeveelheden gegevens. De dienst maakt er overigens geen geheim van dat zij geïnteresseerd is in wat zij ‘big data’ noemt. Gus Hunt, technologiebaas van de CIA
Hunt verwees in zijn praatje naar het falen van zijn dienst bij het vatten van de ‘ondergoedbommer’ Umar Farouk Abdulmutallab. Het bleek dat de CIA over alle gegevens beschikte om de man in de kraag te vatten, maar toch faalde. Dat is natuurlijk een vrij zwakke onderbouwing van de wens om ‘alle punten’ te kennen. Kennelijk hadden ze die in dit geval wel degelijk.
“Het is nu al bijna mogelijk alle gegevens van mensen te verwerken.” De CIA wenst van elke krummel informatie gebruik te maken, waarvan mensen zich niet eens bewust zijn dat ze die achterlaten. “U weet toch dat U nu al een wandelend sensorplatform bent?”, vroeg hij zijn gehoor. “U zou het moeten weten.”
Hunt maakte wrange grapjes over een toekomst waarin zelfbesturende auto’s mensen dwingen naar de winkel te gaan om melk voor hun echtgenoten te kopen. Over privacy had hij het nauwelijks, maar hij refereerde er wel aan. “De technologie ontwikkelt zich sneller dan de wet en de overheid kunnen bijhouden. Sneller dan U kan bijhouden. Je zou je zelf de vraag moeten stellen: Wat zijn mijn rechten en wie is eigenaar van mijn gegevens?”, aldus Hunt volgens de Huffington Post.
Bron: Huffington Post

‘Sovjets’ stelen gegevens van Michelle Obama

Geplaatst op door
Beantwoorden

Michelle Obama's pg gestolenOp een webstek met als extensie .su (van Sovjetunie) staan tal van gevoelige gegevens van Michelle Obama, vice-president Jo Biden en andere Amerikaanse beroemdheden zoals Mell Gibson en Beyoncé, zo meldt Le Monde. Het Amerikaanse OM en de FBI gaan een onderzoek instellen.
Van Obama’s echtgenote staan, voor Amerikanen zeer gevoelige, gegevens als haar sociale verzekeringsnummer, telefoonnummers en bankgegevens van TransUnion op de stek, zo meldt het Franse blad. De Amerikaanse president wilde in een gesprek met ABC niet toegeven dat persoonsgegevens van zijn vrouw waren gestolen, maar gaf wel aan dat diefstal van dat soort informatie een groot probleem is. Volgens TransUnion zijn er geen bankgegevens gestolen. Desalniettemin gaat het bedrijf een onderzoek instellen. Equifax, een ander slachtofferbedrijf, geeft toe dat onbevoegden toegang hebben gehad tot niet voor hen bedoelde gegevens. Noch Le Monde, noch ABC melden het webadres van de gewraakte stek.
Bron: Le Monde

Zijn slimme apparaten wel zo slim?

Geplaatst op door
Beantwoorden

Het is een bekend fenomeen: sinds de opkomst van de TomTom kennen we de weg niet meer. We verlaten ons op de technologie en verleren hoe het zonder moet. Apparaten moeten tegenwoordig slim zijn (of ‘smart’ zoals de anglowane wereld dat noemt). Dat is natuurlijk allemaal prachtig, maar aan al dat slimme gedoe zitten wel wat enge kantjes. Kantjes die niet ons niet alleen dommer maken, maar die ook effect hebben op onze handelingsvrijheid, die niet langer gestuurd worden door ons eigen brein, hoe imperfect en ‘gepredestineerd’ ook, maar door door anderen bedachte technologie. In een stuk in de Wall Street Journal vraagt Jevgeni Morozov de lezer of slim niet dom maakt. Slimme vorken kunnen ons vertellen of we te snel eten en ‘slimme’ auto’s maken zelfs het besturen overbodig. Hoe lang duurt het dan dat we die slimme technologie niet meer zien als handig hulpmiddel, bijvoorbeeld bij het inparkeren, maar als een stuk technologie waar we niet langer meer buiten kunnen? Kijk maar eens hoe ontregeld mensen raken als ze even niet van hun slimtel (meestal ‘smartphone’ genoemd) gebruik kunnen maken of als de computer het laat afweten. Google-topman zei in 2010 tegen een Australisch nieuwsprogramma, dat wereld helemaal stuk is. In Googles visie is die wereldse imperfectie te helen met behulp van technologie. Slimme technologie, natuurlijk.
Nou is het zelden zo dat technologie alle problemen oplost (meestal komen er nieuwe voor in de plaats), maar daar wil ik het niet over hebben. Die slimme technologie zal steeds dieper in onze privesfeer ingrijpen, waarbij we gedwongen worden dingen te doen die niet in ons belang zijn. Een simpel voorbeeld is de koopdwang die uitgaat van al die leuke appjes op je slimtel, die je vertellen dat je in de buurt van een van je favoriete restaurants bent of dat je nog maar 100 m van een Apple Store bent verwijderd. Morozow geeft het voorbeeld van verzekeringsmaatschappijen die klanten de gelegenheid geven hun rijgedrag te laten controleren via allerlei bijdehante technologie. Hoe lang zal het nog duren voordat de verzekering zo’n controlesysteem verplicht stelt? Iets soortgelijks doet zich voor bij de gentechnologie. Prachtig dat we voor een ‘habbekrats’ nu ons DNA kunnen ‘lezen’, maar voor ziektekostenverzekeraars is die informatie natuurlijk een ‘goudmijn’. ‘Aanleg’ voor borstkanker?, dan kost je dat extra premie.
In Nederland wordt als het over gevaren voor de privésfeer gaat door veel mensen altijd gezegd dat ze niks te verbergen hebben (en dus ook niets te vrezen) als er overal allerlei gegevens (relatief) makkelijk zijn te bekijken, maar aan die uitspraak kan niet al te veel denkwerk aan vooraf zijn gegaan. En denkwerk, nu word ik een tikje dramatisch, is iets dat ons door de technologie dreigt te worden afgenomen.; een zogenaamd slimme technologie bedacht door mensen (hoe lang nog?) die niet dezelfde belangen hebben als wij. “Echt slimme technologieën herinneren ons er aan dat we geen automaten zijn die systemen helpen bij het stellen en beantwoorden van vragen.” Hij denkt zelfs dat als ontwerpers van ‘slimme’ technologie daar niet bij stilstaan, die in de ‘slimme afvalbak’ terecht zullen komen (Google op ‘SmartBin’ om te zien wat dat is). Ik waag het te betwijfelen.

EPD ‘nieuwe’ stijl toch van start

Geplaatst op door
Beantwoorden

Nu de meerderheid van de huisartsenkringen heeft ingestemd met het Landelijk Schakelpunt
Ondanks verzet van grote groepen uit de medische wereld, gaat het Landelijke Schakelpunt, EPD ‘nieuwe’ stijl, toch van start, nu een meerderheid van de huisartsenkringen akkoord is gegaan. Bij een stemming gingen 16 kringen akkoord met de invoering, vijf waren tegen en twee kringen onthielden zich van stemming. Overigens is de stemhouding van de ‘eigen’ huisartsenkring niet maatgevend of een huisarts meedoet of niet. Vervolgens moeten ook de patiënten nog instemmen met het opslaan en gebruiken van hun medische gegevens in het ‘nieuwe’ EPD.
Volgens de Vereniging van zorgaanbieders en zorgcommunicatie VZvZ, de drijvende kracht achter het ‘schakelpunt’, melden zich wekelijks zo’n 30 000 patiënten. Met bijna 17 miljoen patiënten zou dat betekenen dat het systeem, vooropgesteld dat die allemaal toestemming zouden geven, over ruim 10 jaar ‘compleet’ is.
Het EPD werd afgeschoten door de Eerste Kamer, vanwege de grote privacyrisico’s van dat systeem. De zorgverzekeraars en ziekenhuizen hebben echter doorgepakt en nu is er dan een EPD dat Landelijk Schakelpunt genoemd is, met dezelfde zwakheden als het ‘oude’ systeem.
De VZvZ streeft ernaar dat huisartsen en huisartsenposten in het hele land in de loop van dit jaar zijn aangesloten op het LSP. De apothekers staan nog even in de wacht om technische redenen, maar moeten medio volgend jaar zijn aangesloten.
Bron: De Volkskrant