De Europese unie bereidt een verordening digitale diensten voor. Die zou, onder meer, de sociale media dwingen harder op te treden tegen wat wordt gezien als misinformatie. Het lijkt er op dat de EU daarmee op de verkeerde weg gaat, want wie bepaalt wat nepnieuws of misinformatie is? Is dit een stap in de richting van censuur?
Als een verordening wordt aangenomen in de EU, dan zijn alle EU-landen verplicht die in hun wetgeving op te nemen. Dat geldt dus ook voor dit ‘wetsvoorstel’. Die gaat niet alleen over misinformatie, maar ook over gerichte reclame (wat ook een vorm van misinformatie is). De wet-in-wording moet onder meer sociale media aanzetten tot deugdelijker ‘politiewerk’ in hun netwerken.

Het idee is om de almacht van techbedrijven in de digitale wereld te breken of althans die macht in te perken. De digitale-dienstenwet maakt onderdeel uit van een groter aantal verordeningen om het digitale verkeer te reguleren en de EU meer greep op de handel en wandel op het wereldwijde web te geven. Daarmee, constateert the New York Times engiszins beteuterd, stellen de Europeanen de normen vast in de digitale wereld, net als eerder met de algemene verordening gegevensbescherming die de privésfeer van EU-ers probeert veilig te stellen. Het is het idee dat deze wet volgend jaar van kracht zal worden.

Bron: New York Times