Met ‘achterdeurtjes’ wordt versleuteling natuurlijk een lachertje (afb: ORG)

We zijn er aan gewend dat autoritaire systemen zoals ze die in Noord-Korea, Rusland en China kennen, stevige greep proberen te houden op wat hun onderdanen (bijna letterlijk) zeggen, doen en laten, maar ook zich democratisch noemende landen kunnen er wat af. Amerika heeft al heel wat strijdjes uitgevochten met (meest) eigen bedrijven om toegang te krijgen tot versleutelde informatie, maar steeds vaker gaan ook Europese landen (buiten Rusland) over de schreef. Ze vragen om achterdeurtjes of eisen dat berichtendiensten e.d. onversleutelde (neem ik=as aan) berichten opslaan.
Ik was verbaasd dat de regering van sociaaldemocraat Keir Starmer, eerste minister van het Verenigd Koninkrijk, Apple vroeg zijn beveiliging op zijn ‘wolk’ iCloud op een lager pitje te zetten. In eerste instantie verweet (nota bene) ik dat Apple slappe knieën had, maar het bedrijf is inmiddels in een (geheim?) beroep gegaan.

Zweden wil berichtendiensten als WhatsApp en Signal verplichten de berichten (ik neem aan, onversleuteld) op te slaan, zodat die te eniger tijd door de opsporingsdiensten zouden kunnen worden ingezien. Signal, toch al populair nu X-eigenaar Musk de VS aan het vernielen is, heeft gezegd als zo’n verplichting er komt de dienst Zweden zal verlaten. In Frankrijk is er iets soortgelijks aan de gang. Daar is de drugshandel de ‘hefboom’.

Europol

In januari zei het hoofd van Europol Catherine de Bolle tegen de Financial Times dat techbedrijven hun verantwoordelijkheid zouden moeten nemen door toegang te verlenen tot versleutelde berichten. Volgens haar is anonimiteit geen fundamenteel recht.

Al eerder in 2022 gingen er stemmen op in de EU om nepnieuws tegen te gaan, maar dat begint stevig naar censuur te rieken. Wie bepaalt er wat nepnieuws is? Von der Leyen c.s.? Wired stelt dat Spanje zelfs een voorstander van het totale verbod van begin-tot-eind-versleuteling. Een zorgelijke ontwikkeling.

Bron: Wired