Nederland en België zijn de ergste nog niet,… (afb: sketchfab.com)

De censuur op internet wordt steeds heftiger, ook in wat wij zien als democratische landen. Een onderzoeksgroep van de universiteit van Michigan rond Roya Ensafi heeft met een zelfontwikkelde automatische censuurmeter in twintig maanden tijd zo’n 21 miljard metingen verricht in 221 landen (dat lijkt wat veel; as) en kwam tot die conclusie. Ze hebben de resultaten van hun onderzoek gepresenteerd op het ACM-congres over computer- en communicatieveiligheid.

De onderzoekers vonden dat de censuur op internet in 103 landen was toegenomen met opmerkelijke namen zoals Noorwegen, Japan, Italië, Israël, India en Polen. Die landen worden door Freedom House gezien als de vrijste landen als het gaat om mensenrechten en democratie. Ze behoorden tot de negen landen waar tussen augustus 2018 en april 2020 niet eerder ontdekte belangrijke vormen van censuur werden waargenomen.
In de VS steeg de censuur licht, vooral door bedrijven en aanbieders die de webinhoud filterden op ongewenste berichten. De onderzoekers willen niet over een wijdverspreide censuur in dat land spreken. Ensafi wijst er echter op dat de basis daarvoor wel is gelegd. “Toen de netneutraliteit daar om zeep werd gebracht is er wel een sfeer ontstaan, dat het, technisch gezien, makkelijk te doen zou zijn voor aanbieders om greep te krijgen op internetverkeer. De architectuur voor grootschalige censuur is er al en we zouden bezorgd moeten zijn dat we daar naar kunnen afglijden.”

Volgens medeonderzoeker Ram Sundara Raman is geen land helemaal vrij van censuur. “In veel landen komt er vanaf 2018 wetgeving om internetaanbieders te dwingen om zoiets kwalijks te blokkeren zoals kinderporno of illegale inhoud. Als die infrastructuur er eenmaal is dan kan dat makkelijk verder gaan, een grijs gebied. Daarom is deze meting ook zo belangrijk. Dan kun je ontwikkelingen waarnemen.”
Zo heeft Noorwegen internetaanbieders verplicht bepaalde porno en gokmogelijkheden te weren vanaf begin 2018, maar het lijkt er op dat de internetaanbieders daar iets te enthousiast mee omspringen waardoor zelfs webactiviteiten van een iodeële organisatie als Human Rights Watch worden geblokkeerd. Dat zie je ook in andere landen, vaak in de aanloop naar belangrijke politieke gebeurtenissen, bij sociale onrust of nieuwe wetten. Zo werden de Amerikaanse kranten Washington Post en de Wall Street Journal “uitzonderlijk agressief’ geblokkeerd toen Osaka de G20 op bezoek had in juni 2019.

Grote gevolgen

Censuur begint meestal op bescheiden schaal, maar dat kan volgens Raman grote gevolgen hebben voor een wereld die steeds afhankelijker is geworden van internet. “Wij stellen ons internet voor waar iedereen overal toegang toe heeft. Het zou de communicatie makkelijker moeten maken, zeker over de grenzen heen, maar als dit doorzet dan is dat niet meer waar. We vrezen voor een toekomst waar ieder land een andere kijk heeft om internet.”

Bron: EurekAlert