Het is weer zo ver. Landen die weinig hebben met westerse uitwassen als democratie of vrijheid van meningsuiting, grijpen, als het even mis dreigt te gaan, naar het wapen van de blokkade van de sociale media. In Iran, niet zo vreselijk lang geleden heette dat nog Perzië, is het hommeles. Mensen gaan de straat op in protest tegen hun verkalkte overheid en communiceren via sociale media. Kappen daarmee. Het van oorsprong Russische Telegram, dat in Iran veel gebruikt wordt, is al sedert 31 december geblokkeerd.

Ook de internettoegang werd geblokkeerd in vuurhaarden van het protest van de bevolking tegen de heersers, dat nu al een week aan de gang is. Ook de toegang tot andere sociale media zoals Instagram is verstoord. Vele sociale media en versleutelingstoepassingen zijn in Iran lang niet beschikbaar geweest. Twitter en Facebook zijn al sedert 2009 verboden, maar het blijkt dat zelfs Irans president Hassan Rouhani een Facebookprofiel heeft.
Het wordt voor de Iraanse overheid steeds moeilijker de eigen bevolking onkundig te houden. Meer dan de helft van de 48 miljoen Iraniërs heeft tegenwoordig een mobiele telefoon. In 2009, ten tijde van de zogeheten Groene Revolutie (een protest tegen de volgens velen frauduleuze presidentsverkiezingen), had nog maar eenmiljoen Perzen een mobiele telefoon.

Telegram

Pavel Durov, baas van Telegram dat tegenwoordig zijn hoofdvestiging heeft in Dubai, vertelde in een blogbericht op 31 december dat zijn bedrijf op verzoek van de Iraanse overheid een aantal ‘kanalen’ had afgesloten waarin werd opgeroepen tot geweld. Hij stelde geen ‘kanalen’ te willen afsluiten van Iraniërs die vreedzaam protesteren. Het internetverkeer in Iran is al gefilterd.

Durov wist niet of de nu ingestelde blokkade tijdelijk of permanent zou zijn. De Iraanse overheid beweert dat sociale media geweld en angst aanjagen. Zoals de Iraniërs manieren gevonden hebben om Facebook en Twitter te gebruiken, zo zullen ze ook nu weer een manier vinden hun ongenoegen aan elkaar kenbaar te maken via elektronische hulpmiddelen, verwachten velen.

Bron: New York Times