Veel apps ‘lekken’ gegevens en zouden een achterdeur kunnen zijn waardoor onverlaten zich toegang tot je slimme telefoon (slimtel) kunnen verschaffen. Dat is de conclusie van Liang (Dennis) Xu, student aan de universiteit van Californië (Davis), bij een globale analyse van een groot aantal (hij verzamelde er 120 0000) telefoonprogjes voor de Google-telefoon (Android). Dat is geen boos opzet, maar eerder onhandigheid, is het idee van de student. “Dat zijn ontwerpersfouten”, zegt Xu. “De code is bedoeld afgeschermd te zijn, maar is in werkelijkheid openbaar.” Xu heeft niet naar de apps van dde iPhone van Apple gekeken, maar vermoedt dat daar hetzelfde probleem speelt.
Om toegang te krijgen tot de apps moet de onverlaat eerst een stukje code op het beoogde toestel zien te krijgen. Die kan, bijvoorbeeld, verborgen in een overigens handige app zijn, als bijlage voor een e-bericht of via een webkoppeling.
Xu heeft met zijn hoogleraar informatica Zhendong Su en bezoekend hoogleraar Linfeng Liu van de Chinese  Xi’an Jiatong-universiteit een aantal relatief veel gebruikte progjes die heftig ‘lekten’ nader onderzocht. Handcent SMS is een berichten-app. Xu ontdekte dat een onverlaat ook toegang tot persoonlijke info van de app kan krijgen, inclusief de, met wachtwoord ‘beveiligde’, privéberichten.
WeChat is een babbeldienst die vooral in China populair is en die lijkt op soortgelijke diensten van Yahoo en AOL (America on Line). De dienst werkt op de achtergrond en meldt als er berichten zijn. De dienst kan met een kwaadaardige code uitgezet worden, terwijl de gebruiker denkt dat die nog steeds werkt.
Weibo, de Chinese tegenhanger van Twitter, blijkt ook gevoelig voor kwaadaardige code. Eenmaal op het beoogde toestel maakt de code de kwaadwillende mogelijk zelf berichtjes te sturen.