Een beveiligingsbedrijf maakt een cruciale fout in een nieuwe versie van een toepassing die bedoeld is om veiliger gebruik van het wereldwijde web mogelijk te maken en zie: hele sectoren raken ernstig verstoord. Ooit vreesden we dat tijdens de milleniumwisseling digitale systemen op tilt zouden gaan, maar dat gebeurde niet. Daar hebben we weinig van geleerd. We knoeien maar door en maken ons tegelijkertijd steeds afhankelijker van techniek zoals kunstmatige intelligentie. Dat moet een keer echt goed fout gaan. Daar kun je op wachten.
Ach ja, altijd verbonden altijd link. Het lijkt er op dat die o zo rationale homo sapiens nogal hardleers is. Was het niet Murphy die zei dat alles wat fout kan gaan op een dag ook fout gaat? We hangen ons hebben en houen niet alleen steeds meer op aan techniek, maar die techniek wordt ook steeds meer beheerst door een paar gigantische bedrijven. Dat betekent als het fout gaat dat de gevolgen ook groter zijn.
CrowdStrike bestaat pas dertien jaar. Grappig genoeg gebruikt dat ‘beveiligingsbedrijf’ kunstmatige intelligentie om de e-krakers de baas te blijven, maar kennelijk heeft het bedrijf of die ki niet de intelligentie opgebracht eerst te testen of het verwerken van de nieuwe versie goed verloopt (althans niet, zo lijkt het, voor Windowssystemen). Dit jaar zou het bedrijf al zo’n 29 000 klanten hebben en dan hebben we het niet over jou, mij of mijn buurman.
Blunder
In de digitale-beveiligingswereld wordt de ‘misser’ van het bedrijf een historische blunder genoemd, maar het wachten is op de volgende. Die zal dan al weer grotere gevolgen hebben dan dit foutje. Artsen die geen toegang meer hebben tot hun medische dossiers, treinen die niet meer rijden, bedrijven die niet meer worden bevoorraad, het betalingsverkeer dat piepend tot stilstand komt, ki-systemen die geheel zelfstandig aan de gang gaan, energiesystemen of medische implantaten die niet meer werken of wat dan ook.
De grote vraag is natuurlijk wat we daar aan kunnen doen. Een deel van het probleem is dat de techwereld wordt overheerst door een handjevol megabedrijven, maar die trend is niet beperkt tot de techwereld. Ook in andere sectoren zie je dergelijke ontwikkelingen tot oligopolie waar een klein aantal bedrijven de markt overheersen. Zo blijkt dat slechts een handjevol bedrijven de mondiale voedselketen beheerst en ook de ontwikkeling van nieuwe medicijnen vindt in steeds minder bedrijven plaats.
Opsplitsing van die giganten lijkt dan ook de eerste fase van de genezing van het gigantisme. Voorts zullen we toch echt iets moeten doen aan de inrichting van onze maatschappij, met name het economische model dat wereldwijd wordt gehanteerd, om dit soort (en andere) dreigingen het hoofd te kunnen bieden, al was het maar voor onze eigen veiligheid en welbevinden.
as