Rusland lijkt inmiddels geheel in zijn eigen digitale schulp gekropen en/of gedwongen te zijn. Eerder al hield Rusland proeven met het afkoppelen van het Russische web van het wereldwijde web. Het lijkt er op dat de Russen voor hun informatie-uitwisseling en -voorziening nu vrijwel geheel zijn aangewezen op onbetrouwbare, want gelijkgeschakelde, Russische media. Mafiabaas Poetin was de laatste jaren toch al hevig bezig om alles wat hem onwelgevallig is onklaar te maken, desnoods door het (laten) vermoorden van tegenstanders. Die afkoppeling maakt ook de positie van de tegenstanders van Poetin in Rusland bepaald niet sterker.
Sociale media als Facebook waren al geblokkeerd door Rusland en Twitter schijnt nog maar op ‘halve’ kracht te functioneren in dat land. Deze acties van de Russen zelf, maar ook van internationale bedrijven hebben Rusland tot een land gemaakt dat zich in zijn digitale schulp heeft teruggetrokken. Dat lijkt op de digitale muur die China, die nog steeds achter Rusland staat, om zich heen heeft opgetrokken. Ooit werd het wereldwijde web als het middel bij uitstek te zien om de wereld (en de ideeën die er leven) te verbinden. Van dat idee idee is steeds minder over.
Sancties
Net als de sancties die Rusland treffen vanwege de inval in Oekraïne helpt ook de terugtrekking van internationale bedrijven uit Rusland Poetin in zijn streven het grote land is zijn wrede greep te houden en verzwakt die isolatie de oppositie in dat land. Tot nu toe konden mensen als de politieke activist Aleksej Navalny zich via sociale media laten horen, maar dat is nu wel erg lastig geworden. Het is de vraag of de landen die sancties tegen Rusland hebben veralgemeend (eerst waren die vooral gericht op de boosdoeners) zich dat hebben gerealiseerd.
Bron: New York Times