Amal Graafstra
Je kunt natuurlijk een makkelijk te onthouden wachtwoord nemen (12345) en dat overal gebruiken: voor je bankreke-ning op internet, je facebook- of twitter-profiel, bij bol.com en ga zo maar door. Lekker makkelijk, maar ook lekker makkelijk te breken. Ikzelf verzin heel vernuftige wachtwoorden en bewaar die op een stuk papier. Niet te kraken, tenzij iemand bij me inbreekt. Wat je ook kunt doen is de boel op een chip op te slaan en die chip onder je huid te laten aanbrengen, die op afstand afleesbaar is met de NFC-techniek. Dat is tenminste het idee van het Amerikaanse bedrijf met de omineuze naam Dangerous Things. dat geld inzamelt om zijn idee te kunnen verwezenlijken.
Een wachtwoord en een gebruikersnaam is in dit digitale tijdperk een normale manier om je op het wereldwijde web te identificeren. Echt waterdicht is dat systeem niet, zoals keer op keer blijkt. Er wordt links en rechts naarstig gespeurd naar andere beveiligingsmethoden, die het de gebruiker niet al te lastig maken, maar zo’n methode vinden is nog niet eenvoudig. Vingerafdrukken zijn na te maken, net als irissen en digitale handtekeningen als TAN’s zijn te onderscheppen. Google werkt aan een soort armband, die alle wachtwoorden moet vervangen. De universiteit van Californië werk aan een systeem dat werkt met hersensignalen. Het kloppen van het hart, de toetsaanslag en verzin nog maar wat.
Een andere weg is die van Dangerous Things: sla ze op op een afleesbare chip. De chip, xNT gedoopt, is klein (2 bij 12 mm) en kan ‘praten’ met dinkskes als slimtels en tablets, maar kan ook gegevens uitwisselen. Hij moet tussen duim en wijsvinger worden ingebracht. De implantatie zou een fluitje van een cent zijn. Volgens Dangerous Things-oprichter Amal Graafstra is de chip een wereldprimeur. Hij heeft zelf al twee chips laten implanteren: om deuren te openen en om zijn computer van het slot te halen. Er zijn al vier vrijwilligers gevonden om de chip te testen. De vraag is dan: waarom zou die chip onkraakbaar zijn? Hij is toch afleesbaar? Nou dan… Er is een volledig veilig systeem: ontkoppel je van het wereldwijde web, van je telefoonnetwerk en andere elektronica. Dan moet je nog oppassen…
Bron: Futura-Sciences
Amal Graafstra porte lui-même deux implants, dont l’un depuis 2005. Il explique qu’il s’en sert au quotidien pour ouvrir sa porte d’entrée, déverrouiller la serrure de sa voiture ou encore accéder à son ordinateur. Par ailleurs, quatre volontaires ont accepté de se faire implanter un prototype xNT. Sur la page de questions-réponses du site de Dangerous Things, on apprend que l’implant résiste aux examens IRM, ne déclenche pas l’alarme des portiques de sécurité ni des détecteurs de métaux et ne présente aucun risque si la personne se sert d’un four à induction. Sa pose peut être réalisée par un médecin, une infirmière ou des spécialistes du piercing.
Dangerous Things a l’intention de développer un écosystème d’applications en créant une plateforme open source afin d’inciter la communauté des développeurs à imaginer de nouveaux usages. Pour mener à bien ce projet, l’entreprise a lancé une campagne de financement sur Indiegogo avec un objectif de 8.000 dollars (5.900 euros environ). Cette somme a été atteinte en moins d’une semaine, et le projet a dépassé le cap des 17.000 dollars. Dangerous Things espère pouvoir lancer l’implant xNT en février prochain. Il sera vendu au prix de 99 dollars et livré avec son kit d’implantation (seringue intradermique). La société indique que les commandes effectuées en dehors des États-Unis seront expédiées dans tous les pays pris en charge par le service postal américain. Mais autant le dire, cette solution s’adresse pour le moment à une poignée de passionnés un peu téméraires qui ont envie de jouer les pionniers.