Het NSA-programma Genie lijkt het vooral gemunt te hebben op netwerken om de communicatielijnen te kunnen volgen en te sturen, zo valt te lezen in de Washington Post. In het totaal ging het in 2011 om 231 aanvallen. Dat betekende niet alleen dat op computers programma’s en bestanden werden geplaatst, maar ook op routers en webtra’s (firewalls). Dan gaat het om tienduizenden machines per jaar. Volgens de krant zouden er plannen bestaan dat aantal uit te breiden naar miljoenen, met als belangrijkste doelwit de routers. Via routers is toegang tot een heel netwerk van computers te krijgen. Het ging daarbij vooral om systemen in China, Rusland, Noord-Korea en Iran, de bekende vijanden van de VS. Toegang tot routers is vooral zo aantrekkelijk omdat die niet voortdurend worden bijgewerkt met de nieuwste beveiligingsprogrammatuur. Het schijnt ook zo te zijn dat de beveiligingssystemen van routers niet melden als er wordt ingebroken in het systeem.
Via de routers valt niet alleen de communicatie af te luisteren, maar ook om die te manipuleren. Zo zouden berichten tegengehouden kunnen worden, de dataroute kunnen worden aangepast of extra (dis)informatie kunnen worden ingelast. Volgens het geopenbaarde document hebben informatici van de CIA en de NSA ‘sjablonen’ om in routers, schakelaars en webtra’s van een bepaald type via een ‘achterdeur’ te kraken. Om in te kunnen breken in een netwerk werd soms door de CIA of militaire inlichtingendiensten ter plekke apparatuur gekoppeld of werden programma’s gewijzigd. Dat klinkt als een spannend, ouderwets spionageverhaal. De NSA schrijft ook aangepaste programmatuur voor specifieke kraakprojecten.
In het verleden is al vaker naar de kwetsbaarheid van routers gekeken. In 2005 ontdekte beveiligingsdeskundige Mike Lynn kwetsbaarheden in het besturingssysteem Cisco IOS, waarmee miljoenen routers over de hele wereld werken. Het zwakke punt van de toen nieuwe versie van Cisco iOS was dat iemand een worm kon invoeren, waarmee iedere router waar die worm langs kwam kon worden stilgelegd. Ook kon de e-kraker de controle over al het verkeer overnemen, met de mogelijkheid te lezen, op te slaan, te veranderen of simpelweg te voorkomen dat een bericht de geadresseerde bereikt. Nadat de kwetsbaarheid was ontdekt heeft het zes maanden geduurd eer de fout kon worden hersteld. Lynn wilde er op het krakerscongres Black Hat in Las Vegas over berichten, maar Cisco dreigde hem met de rechter. Als Lynn de kwetsbaarheid al kende, dan kun je gevoegelijk aannemen dat er meer waren, met name diensten als de NSA of criminele krakers. Het achterhalen van kwetsbaarheden is een grote sport in de webwereld, waar ook nogal wat geld mee gemoeid is. Je zou zeggen dat als het ‘lek’ eenmaal gedicht is, dat dan snel zijn waarde verliest, maar zolang systeembeheerders hun systemen niet voortdurend bijwerken, zijn die ‘achterdeurtjes’ in een systeem vaak nog jaren te gebruiken. De Conficker-worm, bijvoorbeeld, kon computers nog jaren lang besmetten nadat Microsoft een ‘pleister’ (patch) had gemaakt. Dat routers niet voortdurend worden bijgehouden heeft er mee te maken dat systeembeheerders er op vertrouwen dat hun systeem geen doelwit is of omdat ze bang zijn dat de aanpassingen voor problemen zullen gaan zorgen.
Bron: Wired (foto: Wired)