Minister Edith Schippers

Volgens beveiligings-onderzoeker en ondernemer Guido van ’t Noordend zet minister van gezondheid Edith Schippers met een centraal registratiesysteem niet alleen de privacy van de burgers maar ook zijn/haar gezondheid op het spel. In dat systeem dient elke burger aan te geven voor wie welke medische gegevens van hem/haar toegankelijk zijn.

Op 27 september stemt de Eerste Kamer over een wetsvoorstel waarmee minister Schippers van Volksgezondheid onder meer een grootschalig toestemmingsportaal wil gaan opzetten. In dit systeem kan iedereen zelf digitaal zijn/haar toestemmingsvoorkeuren vastleggen voor het uitwisselen van medische gegevens. De minister zegt dat dit een grote verworvenheid is voor de patiënt, die nu zelf de regie kan voeren over zijn eigen gegevens. In werkelijkheid zet de wet de privacy en de gezondheid van mensen op het spel, zo stelt Van ’t Noordend.
Dat centrale registratiesysteem zou met alle systeem in de zorg verbonden moeten worden. Dat geeft volgens hem een groot probleem met de veiligheid en privacy. Mensen die het lukt in dat systeem in te breken zouden meteen kunnen zien welke zorgverleners welke patiënten hebben gezien. Ze zouden die gegevens ook kunnen veranderen.
Het rare van dit systeem, vindt Van ’t Noordend dat iemand moet bepalen voor welke zorgverleners zijn/haar medisch dossier is in te zien. Hoe moet je dat weten als je gezond bent? Zou Schippers zo dom zijn dat ze daar niet in heeft voorzien?

Gezondheid

Vanuit medisch perspectief zou de wet ook tot gevaarlijke situaties leiden. Niet de medische context, zoals nu, maar het ooit digitaal aangemaakte patiëntprofiel wordt leidend voor gegevensuitwisseling. Wat gebeurt er als een arts straks gegevens moet uitwisselen met een collega die bij de behandeling is betrokken, maar die dat van het profiel niet mag?, vraagt de beveiligingsdeskundige zich af. De patiënt/burger wordt bovendien verantwoordelijk voor het vastleggen van zijn toegangsregels en daarmee ook verantwoordelijk als het mis gaat, zegt hij.

Mensen zullen dus kiezen om de poorten open te zetten, gaat hij verder. Dat vergroot de veiligheidsrisico’s weer. Bovendien wordt het op zich sympathieke idee van een toegangsportaal zo in feite tussen de patiënt en de zorgverlener in geplaatst.

Van ’t Noordend denkt dat het ook anders kan. In plaats van het opzetten van een centraal systeem kunnen gegevens bij de arts blijven staan, zoals nu. Arts en patiënt kunnen gezamenlijk beslissen wie toegang tot gegevens krijgt. De patiënt kan een code krijgen waarmee hij artsen toegang tot zijn gegevens kan geven en die in noodgevallen op een pasje, een armbandje of in een telefoon te vinden is. Heel eenvoudig. Bij doorverwijzing kan de huisarts een code doorsturen naar de specialist. Die krijgt daarmee toegang geven tot relevante gegevens. Zo’n systeem plooit zich naar de situatie, werkt ook in medische situaties die je niet op voorhand kunt voorzien, en is helemaal tast de privésfeer niet aan. Daar is geen wetswijziging voor nodig.

Bron: de Volkskrant